Tworzenie

Kiedy ujrzysz go na powrót

zatrzepocze tęsknota

na wilgotnych rzęsach.

Gdzieś między krtanią a żołądkiem

rozerwie się kula

tłumionej radości

rozedrganymi  arteriami pędząc

eksploduje w haczykach palców.

W sekundzie ucieknie pamiętanie

i otworzy się na białym płótnie

moc tworzenia nieskończonego trwania.

Wbrew ziemskim wyroczniom

Czas narodził się dla nas dwojga

nim zdołaliśmy poznać nasze imiona
A my
wciąż się mijamy...

<magenta>