Zaszły
bielmem tęsknoty
Oczy
zachłanne
Telefon
głuchy jak pień
Krzyczy do ucha ciszą
Zgoda
okrakiem usiadła
Na
zbolałe ciało
Siatką
zmarszczek łapiąc
Ostatnie
promienie słońca
Zamknęły
się różowe nitki ran
Zszywane
uparcie od nowa
Łączone
uparcie od nowa przez
czas
Trzepocze
w klatce serca
Uwięzione
słowo
<magenta>
