Powiedziałeś II

Powiedziałeś : 

nic nie mogę ci dać,

dla ciebie moje serce jest puste.

A ja, 

że przeciwnie, że z mojego się przelewa.

Nie na twoje ręce

nie na twoje oczy, usta.

Rozdaję swoją wielką miłość po kawałku

każdej wygłodniałej duszy

za monety uśmiechu,

którymi opłacam kolejny sen

bez ciebie

kolejny sen

bez ciebie...kolejny...

<magenta>

Klatka

Zaszły bielmem tęsknoty

Oczy zachłanne

Telefon głuchy jak pień

Krzyczy do ucha ciszą

Zgoda okrakiem usiadła

Na zbolałe ciało

Siatką zmarszczek łapiąc

Ostatnie promienie słońca

Zamknęły się różowe nitki ran

Zszywane uparcie od nowa

Łączone uparcie od nowa przez czas

Trzepocze w klatce serca

Uwięzione słowo

<magenta>

Scena

Kiedy wyuczyłaś się swej roli

Kto jej tekst napisał, kto korekty skreślił na marginesie

W czyjej pracowni kostium uszyto

Ile czasu uczyłaś się w nim poruszać,

Gdzie zgubił się guzik od mankietu, kto zaszył dziurę na łokciu

Wytartej przez czas kreacji.

Czarne kreski nad sztucznymi rzęsami

Ciążą grubą linią na zmęczonych oczach

Co zbyt dużo widziały wspaniałych ról

Kolejny dzień w obcej skórze

Na wytartej latami, skrzypiącej scenie,

Bezlitosne światło reflektorów

Rozmywa strużką potu blady puder na czole.

Kto  nauczył cię malować sceniczny makijaż

Kogo chowasz za nieswoimi słowami

Oto czysta kartka papieru i pióro

Co nazywają wiecznym

Pisz, od nowa, pisz swój tekst.

<magenta>

Kochanie

Przelało się z pełnego w pustkę

Niepotrzebne, bezdomne

Skrycie szukało

Śladu istnienia swego odbicia

Każdy najmniejszy

Z westchnieniem ulgi

Kotwiczył nadzieję że będzie tak

Do jej ostatniego dnia.

Z korzeniami nóg wrośniętych

W pamięć imienia

Siedziała z głową w niebie

Między jedną gwiazdą i drugą

Co letnią nocą

Spadały na jej ręce z życzeniem :

nie odchodź nigdy pierwszy.

 <magenta>