Przed Zaduszkami

Chodzę dzień cały po moim mieście.
Drzewa starsze niż ja stoją tam gdzie stały, a tylko szosa zbliżyła się do nich za bardzo.
Dach ceglanej kamienicy gołej od pół wieku połyskuje w słońcu świeżą smołą.
Na szarym murze między podwórkami-studniami ktoś prosi "nie rumotać, jezdem w śpiku"
i słyszę jak babcia woła wychylając się z okna - ooobiad!
Na drewnianym trzepaku łapie ostatnie słońce futrzak z barana, wkrótce będzie grzał stare kości dziadka. 
Jak każdej zimy dziadek zasiądzie w wielkim fotelu przy kaflowym piecu a ja podam mu gorące kakao w kubku z chabrami.
... i wiesz pani, zamkli ten magiel pod trójką ze dwadzieścia lat byndzie. A pani babcia dawała rojbrom klymki. 
Ja tu mieszkam od urodzin.
A pani ?

<magenta>

Wybraniec

Rozpadłeś się na kawałki

w słabnącym wspomnieniu

nadludzkiej postaci

roziskrzonej aureolą gwiazd

nad głową, Samsonie.

Nie była ci potrzebna

sługi twego pamięć poddańcza

wierna, nazwana słabością.

Pazerni handlarze dziś kupczą

pasmami twych włosów

a moich pocałunków

jak diamenty wplecionych

w mocarny dawniej warkocz.

Ucichła pieśń o twej chwale,

przechodzą obojętnie orędownicy

twych przeszłych czynów, wybrańcze.

Wierszem ostatnim mogę cię przywołać

nim opadnie kurz zburzonej Świątyni.

<magenta>